W zachodnim chrześcijaństwie święto Objawienia Pańskiego, znane również jako Dzień Trzech Króli obchodzone jest w 12 dniu po narodzinach Jezusa w celu upamiętnienia wizyty Trzech Króli.
.
.
Kim naprawdę byli Trzej Królowie?
Nie byli królami. Nazywano ich magami, królami i mędrcami. Najprawdopodobniej byli osobistymi doradcami królów, którzy mieli zwyczaj otaczania się najlepszymi i najzdolniejszymi mędrcami, uczonymi astrologami, często służącymi królom jako doradcy kapłańscy, jednocześnie praktykującymi w sztuce magii (interpretowali wróżby).
Niektóre wczesne przekazy mówią, że było ich dwunastu. Dziś mówimy, że było ich trzech, ponieważ przynieśli trzy dary. Z czasem tradycja kościelna nadała mędrcom imiona: Melchior, Kacper i Baltazar.
Gaspar (Kacper) był królem Saby (obecnie Jemen) – bardzo bogatego kraju, którego bogactwo urosło dzięki uprawie drzew Boswellia i Commiphora z których pochodzą kadzidło i mirra. Kacper przyniósł najdroższy w tamtych czasach handlowy towar jakim było kadzidło.
Melchior był królem nie mniej bogatej Arabii. Przyniósł złoto.
Baltazar był królemTarsu i Egiptu. Baltazar reprezentuje dar mirry. Mirrę stosowano jako perfumę, olejek do namaszczenia, tonik leczniczy, środek przeciwbólowy i jako kluczowy składnik w mieszance używanej do przygotowywania ciał do pochówku.
.
.
Dary Mędrców wydają się dość niezwykłe w kontekście prezentów dla małego dziecka. Nie mamy pojęcia ile faktycznie ich było i nie ma sposobu, żeby się tego dowiedzieć. Założono, że Jezusowi przekazano trzy najcenniejsze w tamtych czasach dary: złoto, kadzidło i mirrę. Chrześcijanie uważają, że miały następujące znaczenie:
Złoto: jest powiązane z królami
Kadzidło: reprezentuje boskość
Mirra: zapach, zdrowie, balsamowanie zmarłych
Można domniemywać, że Jezus i jego rodzina uciekli przed Herodem Wielkim do Egiptu częściowo dzięki pomocy mędrców, których prezenty były w stanie pokryć wydatki rodzinne podczas pobytu w Egipcie.
Podobnie jak historia króla Artura, historia Mędrców była tworzona i upiększana przez wiele wieków. Historia w końcu stała się legendą, ale pod tym wszystkim kryje się fundament prawdy historycznej.
Po wizycie Mędrców ze Wschodu ich historia dobiegła końca, a przynajmniej tak się wydaje. W IV wieku św. Helena, matka cesarza rzymskiego Konstantyna podjęła próbę odnalezienia szczątków Trzech Króli – świętych relikwii wiary chrześcijańskiej. Podobno odkryto je w Persji, a następnie zostały sprowadzone do Konstantynopola. W V wieku relikwie Trzech Króli zostały przeniesione do Mediolanu. Kiedy w 1164 r. miasto zostało zdobyte przez cesarza rzymskiego Fryderyka I Barbarossę, ten przekazał relikwie arcybiskupowi Kolonii Rainaldowi von Dassel. 23 lipca 1164 r. przewieziono je do katedry w Kolonii, gdzie od tego czasu relikwie Trzech Króli przyciągały pielgrzymów, którzy odwiedzali miasto nie tylko w styczniu, ale i w lipcu.
.
.
Złoty Sarkofag znany jako Sanktuarium Trzech Króli jest największym relikwiarzem w świecie zachodnim. Relikwie Trzech Króli znajdują się w nim od 1225 roku.
Możesz być Czwartym Mędrcem
Historia trzech Mędrców kończy się w Kolonii, ale nie kończy się wielkość trzech darów. O złocie nie ma potrzeby pisać, bo wiemy jak cenny jest to kruszeć i jakie znaczenia ma dla wielu ludzi. Chodzi o pozostałe dwa dary: kadzidło i mirrę. Z historii wiemy, że za sprawą kadzidła pozyskiwanego w postaci grudek zastygłej żywicy z drzew kadzidłowych ówczesna Arabia (tereny dzisiejszego półwyspu Arabskiego) była najbogatszym miejscem na ziemi. Czym zatem jest kadzidło, że tworzyło takie bogactwa? czytaj DALEJ>>
.
.
.
.